REVUE DU MONDE MUSULMAN; Califat et Souveraineté Nationale en Turquie; 1925, Cilt. 59. (s. 5-81)
Bu dergi tüm sayıları itibariyle İslam dünyasıyla ilgili öğretici yazılar ihtiva ediyor. Bu sayıda, T.B.M.M’nin Saltanatın ilga edilişi sırasında Ziya Gökalp’in başkanlığında bir heyete hazırlattığı eser söz konusu. Önce Arap alfabesiyle yayınlanan (günümüzde Latin versiyonu da bulunan) bu risaleden övgüyle söz ediliyor. Eserin İslam klasiklerine (Gazali, Buhari, Nesevi, Maverdi, Taftazani, Davvani vb.) dayanılarak hazırlandığına işaret ediliyor.
Mısır’la ilgili bir yazıda da bu ülkenin uzun süre Türklerin reformist fikirlerine karşı olduğu, fakat Sakarya zaferinden sonra Mustafa Kemal için bir “ulusal hayranlık” doğduğu belirtiliyor. Milliyetçi Vafd Partisi laikliğe doğru akımlara açılıyor. El Azhar bu harekete karşı; fakat Azharcılar içinde de Hilefet’i kısıtlı bir şekilde düşünenler var. Örneğin Şeyh Muhammed Hilmi Tommara. Daha açık bir modernist: Ali Abdül Razık.
Vahdettin İtalya’da Halife’nin tüm (intégral) haklarını Kral Hüseyin lehine terk etti. (Mart 1924) O da birkaç gün sonra Kıbrıs’a kaçtı. Abdülmecid İsviçre’ye gitti. Türk, Kürt, Hindu ılımlıların başını çekiyor. Mısır’da da lehine kuvvetli bir akım var. Abdülmecidciler Halifeliğin sadece ruhani haklarını savunuyorlar. Paris’te Mücahede diye bir dergi çıkarıyorlar. Kemalistler buna karşı bir savaş veriyor. Kürt isyanı ile bağlantı kuruyorlar. Abdülmecid bir “Yeşil Kitap” yayınlamış!
TANER TİMUR TARİH 