CHAİNOİ, GHİCA.; Derniėre Occupation des Principautés Danubiennes par la Russie; Paris, 1853.
O tarihlerde Mazzini, Ledru-Rollin ve Louis Blanc’ın teorilerine dayanılarak bir “Avrupa Ulusal Cumhuriyetler Genel Federasyonu”ndan söz ediliyordu. Yazar bu düşünceyle alay ediyor. (s. 3) 1848 İhtilali ulusal duyguları doğurdu; fakat bunlar Osmanlı devletinde o kadar karışık ki! 1848-1849’da Sırp, Hırvat, Rumen ve Macarlar arasında kanlı kavgalar oldu. (s.4) Yunanlılarda Bizans’ı (“Bas-Empire”) anımsatan bir “entrika ruhu” mevcut. (s. 6)
Mençikof, Slavları kazanamadan Yunanlıları incitti. (s.11)
1812’ye kadar Osmanlılarla Eflak- Buğdan ilişkileri sorunsuz oldu. Yazar Eflak ve Buğdan’la ilgili somut bilgiler veriyor. Dört milyon nüfus: üç milyon çiftçi, 600 000 tüccar, 100 000 esnaf, 100 000 çingene, 50 bin Yahudi, 50 000 yabancı. (s. 31) İngiltere hektar başına 441 Franklık verim elde ediyor; Rumen prensliklerinde ise bu verim hektar başına 24 Frank. (s. 35)
1848 İhtilalini boyarlar küçük ödünlerle atlatmak istediler. Olmadı. (s.88) Prens korku ile Anayasa ilan etti. Özgürlükler, seçilmiş meclis, sorumlu hükümet vb. O sırada mevcut tüm Anayasalara benziyor. (s. 91)
Rus orduları 28 Haziran 1849’da Buğdan’a girdi. Türkler de Eflak’a girdiler. 9 Ekimde Ruslar Eflak’ı da işgal ettiler. Sonunda Ruslarla Balta Limanı anlaşması (1849) yapıldı. “Devrimci ve anarşik sarsıntılara karşı” düzeni birlikte koruyacaklardı. (s.113)
TANER TİMUR TARİH 